İlker İper 1977 İzmir! Emret Komutanım!

      Tarih 12 Nisan 2006...Bitanem kocam Askeriye'ye adım atmış.. Dün elimize geçen eski bir cep ajandasının dediğine göre...Her gün ayrı bir veda yapmış, her gün ayrı bir yere gitmiş anladığım kadarıyla..."Gel oğlum şunu da yapalım, iç arkadaşım bi kadeh daha" larla geçmiştir o günler..Ardında neler bıraktığını, nasıl bir ruh haliyle oraya gittiğini tam olarak ben bilemesem de(!!) :) tahmin ediyorum üç aşağı beş yukarı...
      Gündüz nöbetleri, gece nöbetleri, çarşı izinleri, soğuk hava, temiz hava ve tüm uzaklığı ile AĞRI...
Neşe annem dün akşam gözleri dolu dolu ama gülümsemelerle anlattı iki oğlunu birden askere yolcu ettiğini...Soner'i Hakkari Yüksekova'dayken İlker'i Ağrı'da....Allah sabrını vermiş belli ki..Zor iş..Nasıl ben hayal ediyorsam şimdi bu cep ajandasında okuduklarımla o günlerini, onlar birebir yaşamışlar, belki de dakika dakika saymışlar saatleri bir haber alabilmek için...
Orduevinde başladığı 19/21 nöbeti var mesela bi tane...Parolası FÜZE, İşareti GÜVEN olan...17 Mayıs hanesine yazmış..Ama daha o vakitlerde şafak saymıyor sanırım...Sayfalar çizilmeye 12 Ağustos'ta başlanmış..Şafak 35! İzmir'liyiz ya:) 10-9-8....3-2-1 ve 16 Eylül Cumartesi Şafak Doğan Güneş:) Böyleydi sanırım tabir di mi.. haaa bir de aralarda bir yerde bir yazı:
Askerin tanımı: 460 gün uzunluğunda, 60 hafta kalınlığında, 15 ay ağırlığında, bulgurla beslenen, dayakla kendine gelen, aşçının kepçesiyle, çavuşun tekmesiyle, kep ve bot arasına sıkışmış yeşil giyinen  insan.
      Bazen fikir ayrılığına düşersek bi konuda; ben dersem ki bunda mantık yok; onda cevap hazırdır. İyi ki sen askerlik yapmamışsın; askerlik mantığın bittiği yerdir.
Onu tanıdığım günden beri de hep aynı şeyi der: Herkes askerlik yapmalı...Çok şey öğreniyor, çok şeyin farkına varıyor insan. İyi ki de yapmışım.
Ben de hep aynı şeyi derim: Allah, askerlik yapanların da asker yolu gözleyenlerin de yardımcısı olsun..
Mehmetçik'lerimize her şey helal olsun...